افزایش سریع قند خون باعث آزاد شدن مولکول‌های التهابی و رادیکال‌های آزاد می‌شود که این موضوع روی بدن تأثیر منفی دارد.

علائم زونا می‌توانند بر روی صورت و چشم‌ها، دهان و گوش‌ها نیز ظاهر شوند. این ویروس همچنین می‌تواند برخی از اندام‌های داخلی را تحت‌ تاثیر قرار دهد. ​

از رایج‌ترین دلایل ابتلا به پارانوئید می‌توان به زندگی در یک خانواده کم درآمد و فقیر، بیوه بودن، ازدواج نکردن، ترومای دوران کودکی و سابقه خانوادگی اشاره کرد.

زونا معمولا بر یک گانگلیون عصبی حسی در نزدیکی نخاع، به نام گانگلیون ریشه پشتی، تاثیر می‌گذارند. به همین دلیل است که علائم در مناطق ویژه‌ای از بدن رخ می‌دهند و نه در کل بدن. علت درد مربوط به خود جوش نیست، بلکه ناشی از درگیری عصبی است.

مطالب مرتبط ۹ راهکار ساده برای پیشگیری از سکته‌ی مغزی و افزایش طول عمر ۲۸ اسفند

خانه آهنگ ها پلی لیست آلبوم ها موزیک ویدیوها نقدها

علاوه بر داروهای ضد ویروسی، چندین روش دیگر نیز برای کمک به مدیریت علائم زونا وجود دارد، از جمله:

بعضی از داروها، برای مثال داروهایی که از پس زدن بافت پیوندی جلوگیری می‌کنند و استفاده‌ی طولانی‌مدت از استروئیدها (مانند پردنیزون)

درمان به موقع با داروهای ضد ویروسی در هنگام شیوع زونا، ممکن است به کاهش میزان بروز نورالژی بعد از هورمون کمک کند.

درد و ناراحتی این علائم می‌تواند چگونگی درمان بیماری زونا خوردن و نوشیدن را مشکل کند.

مایل نیستند به دیگران اعتماد کنند یا اطلاعات شخصی خود را فاش کنند، زیرا می ترسند از اطلاعاتشان علیه آنها استفاده شود.

شکاکیت بیش از حد داشتن. به عنوان مثال، فکر می‌کنند که افراد دیگر دروغ می‌گویند یا طرح‌هایی برای تقلب کردن علیه آن‌ها دارند.

به همین دلیل، روانشناسان معمولاً فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید را تا بعد از ۱۸ سالگی تشخیص نمی دهند.

هنگامی که متخصص سلامت روان، مانند یک روانشناس یا روانپزشک، حدس می زند فرد به پارانویا مبتلا است، اغلب سؤالات کلی می‌پرسد که حالت دفاعی در فرد ایجاد نکند یا جوّ گفتگو را سنگین نکند. معمولا سؤالاتی می پرسد که روشن کننده موارد زیر است: